Projekt statutu PZŁ
"Projekt opracowany przez Komisję Statutową NRŁ z dnia 3 stycznia 2019 r.".
Powiem szczerze...
Już po pierwszym, pobieżnym przejrzeniu, z niektórych fragmentów
projektu można boki zrywać :-) Wystawiają one, te fragmenty, bardzo złe
świadectwo autorom projektu, jak i samemu prezesowi Naczelnej Rady
Łowieckiej, który – takie przynajmniej odnoszę wrażenie – prawdopodobnie
zbyt mało uwagi poświęcił pracom członkom Komisji Statutowej. Widocznie
w minionym okresie był zajęty innymi, znacznie ważniejszymi z jego
punktu widzenia, sprawami. Tak nie można. To jest ośmieszanie autorytetu
wysokiej Naczelnej Rady Łowieckiej.
Powiem
jeszcze więcej... Te niektóre fragmenty projektu statutu sprawiają
wrażenie, jakby pisane były przez zwykłych, baaardzo przeciętnych
pisaczy, od których roi się w kołach łowieckich. Pisaczy, którzy w życiu
jednego oświadczenia samodzielnie być może nie napisali, a zabierają się za
tworzenie zapisów projektu - jak by nie było - statutu Polskiego Związku
Łowieckiego.
O św. Hubercie, dokąd zmierzamy?
Odnoszę wrażenie po przeczytaniu tego paskudztwa,
że co niektórzy prawdopodobnie nie posiadają elementarnej wiedzy na
temat zasad poprawnej legislacji, a zabierają się za tworzenie zapisów,
niezwykle istotnego dla ponad stutysięcznej armii myśliwych w Polsce,
projektu statutu PZŁ. To nie wróży dla polskiego łowiectwa nic dobrego.
I tak...
Projekt statutu:
„Naczelna Rada Łowiecka
§ 84.
1. Naczelna Rada Łowiecka wykonuje nadzór nad działalnością Zarządu Głównego oraz zarządów okręgowych jako jego organów terenowych.
2. Naczelna Rada Łowiecka ma prawo do kontroli, sprawdzania na bieżąco
funkcjonowania Zarządu Głównego i zarządów okręgowych, oceniania i
wnioskowania, co obejmuje środki oddziaływania merytorycznego oraz
środki nadzoru personalnego.
3. Kontrola będąca uprawnieniem nadzorczym Naczelnej Rady Łowieckiej
jest prowadzona z uwzględnieniem kryteriów: legalności, gospodarności,
rzetelności, celowości, transparentności i jawności.
4. Czynności z zakresu nadzoru dotyczące Zarządu Głównego Naczelna Rada
Łowiecka powierza zespołowi nadzorczo‐kontrolnemu powołanemu na wniosek
Prezydium Naczelnej Rady Łowieckiej.
5. Czynności z zakresu nadzoru dotyczące zarządów okręgowych Naczelna
Rada Łowiecka powierza zespołom nadzorczo‐kontrolnym powołanym na
wniosek okręgowych zjazdów delegatów.
6. Ponadto do zadań Naczelnej Rady Łowieckiej należy:
[...]
[przyp.: 32 „innych zadań”, które hasłowo zasygnalizowane są w ustawie]”.
No to zajrzyjmy do ustawy Prawo łowieckie:
„Art. 32a. 1. Organami Polskiego Związku Łowieckiego są:
2) Naczelna Rada Łowiecka, do zadań której należy nadzór nad działalnością Zarządu Głównego oraz realizacja innych zadań przewidzianych statutem;”.
Stawiam tezę, że z dniem wejścia w życie ustawy z dnia 22 marca 2018 r. o zmianie ustawy - Prawo łowieckie oraz niektórych innych ustaw, którą nadano nowe brzmienie m.in. art. 32a, ustawodawca, celowo czy nie,
ale uniemożliwił Naczelnej Radzie Łowieckiej zamianę uprawianego przez
nią nadzoru do tej pory nad działalnością okręgowych rad łowieckich na
nadzór nad zarządami okręgowymi. Gdyby było inaczej, art. 32a. 1. 2.
miałby przykładowo takie brzmienie:
„Art. 32a. 1. Organami Polskiego Związku Łowieckiego są:
2) Naczelna Rada Łowiecka, do zadań której należy nadzór nad działalnością Zarządu Głównego i jej organów terenowych oraz realizacja innych zadań przewidzianych statutem;”.
Ale tenże art. 32a. 1. 2, takiego, czy innego o podobnej mocy zapisu,
nie zawiera, więc propozycja komisji NRŁ, ujęta w drugiej części § 84
ust. 1 projektu statutu, nadaje się moim skromnym zdaniem jedynie do
rozwalenia o kant stołu. Osobnego potraktowania wymagałyby równie wielce
kontrowersyjne w swojej treści zapisy ust. 2, 3, 4 i 5 tego samego
paragrafu, ale to już może w drugiej kolejności.
Celem uzupełnienia...
Zarządy okręgowe, mimo że są "tylko" organami terenowymi Zarządu
Głównego, posiadają status ustawowych organów, więc jeżeli ustawodawca
określił nadzór Naczelnej Rady Łowieckiej nad Zarządem Głównym, ale
jednocześnie nie wyposażył Naczelnej Rady Łowieckiej w podobne
uprawnienie w stosunku do zarządów okręgowych, to w statucie PZŁ nie
powinno się tej ustawowo uregulowanej już kwestii... regulować na nowo,
w dodatku „po swojemu”.
Projekt statutu:
„Naczelna Rada Łowiecka
§ 84.
[…]
6. Ponadto do zadań Naczelnej Rady Łowieckiej należy:
[..]
8) przedstawianie ministrowi właściwemu do spraw środowiska
kandydatów na Łowczego Krajowego;
9) przedstawianie ministrowi właściwemu do spraw środowiska na je
go wniosek opinię w przedmiocie odwołania Łowczego Krajowego;
10) opiniowanie kandydatów na członków Zarządu Głównego;
11) składanie wniosków o odwołanie Łowczego Krajowego i członków
Zarządu Głównego;
12) składnie wniosków o odwołanie łowczych okręgowych i członków
zarządów okręgowych;”.
No to zajrzyjmy do ustawy Prawo łowieckie:
„Art. 32a
5. W skład Zarządu Głównego wchodzą:
1) Łowczy Krajowy – powoływany przez ministra właściwego do spraw
środowiska spośród trzech kandydatów przedstawionych przez Naczelną Radę
Łowiecką i odwoływany przez ministra właściwego do spraw środowiska po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Łowieckiej;
2) członkowie w liczbie od 2 do 4 - powoływani i odwoływani przez ministra właściwego do spraw środowiska na wniosek Łowczego Krajowego.
6. W skład zarządu okręgowego wchodzą:
1) łowczy okręgowy - powoływany i odwoływany przez Zarząd Główny;
2) członkowie w liczbie od 2 do 4 - powoływani i odwoływani przez Zarząd Główny na wniosek łowczego okręgowego”.
Zauważam, że z dniem wejścia w życie ustawy z dnia 22 marca 2018 r. o zmianie ustawy - Prawo łowieckie oraz niektórych innych ustaw, ustawodawca bardzo wyraźnie uregulował zasady i warunki powoływania i odwoływania:
a) Łowczego Krajowego,
b) członków Zarządu Głównego,
c) łowczych okręgowych,
d) członków zarządów okręgowych.
Uzurpowanie sobie zadań (czytaj: kompetencji) z materii już uregulowanej ustawą, nie przynosi chwały twórcom zapisów projektu statutu, tworzącym je aktualnie z punktu widzenia (i oczekiwań?) Naczelnej Rady Łowieckiej.
Projekt statutu:
㤠30a
1. Na wniosek zainteresowanego zarząd koła może nadać myśliwemu status
rezydenta na okres nie dłuższy niż 3 lata.
2. Rezydentowi przysługują prawa członka koła z wyjątkiem przewidzianych
w § 29 pkt 1.
3. Na rezydencie spoczywają obowiązki członka koła. Przepisu § 27
nie stosuje się”.
Miłosz:
Uznano więc, że statut PZŁ powinien poprawić płynność przyjmowania i usuwania z koła.
Stąd też pojawiła się koncepcja rezydenta, który przez określony czas
korzysta z przywilejów członka koła i w tym czasie daje się poznać
kolegom, co powinno mu otwierać drogę do przyjęcia.
Proponuję wprowadzić „koncepcję rezydenta na okres nie dłuższy niż 3 lata” także do instytucji małżeństwa :-)
A teraz na poważnie....
O człowieku decyduje jego życie, jego stosunek do otoczenia, jakie
okazuje mu 24 godziny na dobę, 30 (31) dni w miesiącu, 365 (366) dni w
roku itd. Kilka spotkań z rezydentem na kwartał, niczego tu nie jest w
stanie – mówiąc kolokwialnie – załatwić. Nie ma się wówczas możliwości
wystarczającego poznania człowieka. Pytanie jednak zasadnicze: Po co? W
jakim celu aż tak dokładne poznawanie go, a w dodatku w tak długim
okresie czasu? Aby zdecydować się na ułatwienie myśliwemu uprawiania
hobby, potrzeba aż trzyletniego okresu w celu „poznania go”??? A kim są
ci, którzy mają go niby poznać? Jakie wartości prezentują? Kto przed ich przyjęciem do koła miał możliwość weryfikowania ich charakterów, skłonności, upodobań etc???
Ale jest druga strona tego szalonego pomysłu. Zamieszczenie takiej
regulacji w statucie, pozwoli rozwinąć na skalę niespotykaną do tej
pory, proceder wykorzystywania „kandydatów na członków” w charakterze
bezpłatnej siły roboczej. Przymusowe prace
gospodarcze, tak mocno rozpowszechnione od dziesięcioleci, przeżyją
teraz jeszcze większy rozkwit. Rezydent nie będzie miał najmniejszej
możliwości przeciwstawienia się wykorzystywania go jako woła roboczego.
Nie będzie też miał żadnej gwarancji, że po okresie trzyletnim, mimo
jego największych starań, że zostanie przyjęty do koła.
Okres próbny, owszem, jest tu i ówdzie spotykany. Przykładowo w prawie pracy (patrz: Kodeks pracy), „w celu sprawdzenia kwalifikacji pracownika i możliwości jego zatrudnienia w celu
wykonywania określonego rodzaju pracy”, zawiera się umowę o pracę na okres próbny... „nieprzekraczający 3 miesięcy”.
Miłosz, co Ty proponujesz? Swego rodzaju łowieckie niewolnictwo???
Czytamy w projekcie NRŁ:
„§106.
1. Za naruszenie obowiązków członkowskich wynikających ze Statutu i
innych uchwał organów Zrzeszenia oraz uchwał organów koła łowieckiego, nie przejęte do prowadzenia w postępowaniu dyscyplinarnym, członkowie Polski ego Związku Łowieckiego ponoszą odpowiedzialność w ramach postępowania porządkowego”.
Zajrzyjmy na chwilę do ustawy Prawo łowieckie.
„Art. 35b. 1. Członek Polskiego Związku Łowieckiego będący osobą
fizyczną podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej za przewinienie
łowieckie polegające na:
1) naruszeniu ustawy i wydanych na jej podstawie aktów wykonawczych;
2) naruszeniu statutu lub innych uchwał organów Polskiego Związku Łowieckiego;
3) wykonywaniu polowania w sposób sprzeczny z etyką łowiecką.
2. Odpowiedzialność dyscyplinarna obejmuje także pomocnictwo lub podżeganie do przewinienia łowieckiego”.
§106 ust. 1 projektu statutu PZŁ wydaje się kompletnie nie korelować z
art. 35b ust. 1 ustawy. Przecież z tego drugiego wyraźnie wynika, że każde „naruszeniu statutu lub innych uchwał organów Polskiego Związku Łowieckiego”, podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej.
Więc jeżeli takie naruszenie podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej,
to jak może dodatkowo, czy zamiennie, podlegać odpowiedzialności
porządkowej? Nie może. Wiedzieli o tym nawet blochowcy, nowelizujący
statut PZŁ jesienią 2015 r. Nie wiedzą jednak o tym malcowcy i jest to
smutne, że trzeba im z osobna o tym tłumaczyć.
Jeżeli więc „naruszenie obowiązków członkowskich”, o których mowa w
art. 32 ust. 4 pkt 11 ustawy, nie miałoby dotyczyć „naruszenia statutu
lub innych uchwał organów Polskiego Związku Łowieckiego”, musiałoby (i
musi, bo innej możliwości logicznej po prostu nie ma) dotyczyć tylko i
wyłącznie... przewinień przeciwko uchwałom organów koła. Do materii
zatem objętej sankcjami porządkowymi, w rozumieniu ustawy, mogą należeć
wyłącznie te przewinienia, które wynikają z naruszenia uchwał koła. Koniec, kropka!
Tyle, tylko tyle i aż tyle.
W dodatku to:
„nie przejęte do prowadzenia w postępowaniu dyscyplinarnym”.
Co to jest? Że niby jak? Jak nie kijem go to batem? Szok, wstyd i obciach dla autorów tych bezmyślności.
Projekt
statutu w wielu miejscach powtarza zapisy wciąż aktualnego statutu.
Gorzej, gdy niezgodności z ustawą w tych drugich jeszcze rozszerza. Ot
drobny tego przykład
㤠29.
Członek koła ma prawo:
5) polować indywidualnie i zbiorowo na zasadach określonych prawem łowieckim
oraz uchwałami organów Zrzeszenia i koła;”.
No to więc znowu wyłącznie „dla treningu”...
Zapis ten uważam za niezgodny z ustawą Prawo łowieckie – m. in. z jej art. 8 ust. 2:
„Art. 8
2. Gospodarka łowiecka jest prowadzona na zasadach określonych w ustawie, w oparciu o roczne plany łowieckie i wieloletnie łowieckie plany hodowlane”.
Przecież powyższy zapis ustawowy jest prosty jak drut, jasny niczym
słońce na niebie w bezchmurny dzień. Gdyby komuś było mało jasno, niech
sobie jeszcze – oprócz na kubełek zimnej wody – spojrzy na niżej
zacytowany zapis:
„Art. 4. 1. Gospodarka łowiecka jest to działalność w zakresie ochrony, hodowli i pozyskiwania zwierzyny”.
Stawiam pytanie:
Widzi może ktoś w zapisie art. 8 ust. 2 ustawy chociażby wzmiankę o
„zasadach określanych uchwałami organów Zrzeszenia i koła”??? A może w
innych miejscach ustawy nadane są delegacje dla organów Zrzeszenia i kół
do określania przedmiotowych zasad? Jeżeli nie, może warto byłoby w
końcu odebrać brzytwę małpie, bo gotowa dalej wywijać nią na lewo i
prawo?
To właśnie podobny statutowy zapis (§ 40 pkt 5), niezgodny z ustawą, od
lat do dziś dnia daje ciche przyzwolenie wielu dewiantom w kołach do
podsuwania pod nos członkom na walnych zgromadzeniach (ba – ci dewianci
czasem nawet sami ustalają takie zasady w ramach działalności w ZK)
różnego rodzaju chorych pomysłów. Jakich? Proszę bardzo – pierwsze z
brzegu przykłady:
1) okresowe (a nawet stałe) zakazywanie polowań w wybranych częściach
obwodu łowieckiego (las, niedostępne dla pospólstwa rewiry, ale także
nieogrodzone poletka żerowe etc);
2) skracanie okresów polowań;
3) ograniczanie dopuszczanych prawem sposobów polowania.
Znam i takie koła, w których uchwałami walnych zgromadzeń ingeruje się nawet w rodzaje używanej broni podczas polowań.
Reasumując:
Zasady prowadzenia gospodarki łowieckiej, w tym zasady pozyskiwania
zwierzyny (czytaj też: wykonywania polowania), określone się w ustawie, a
szczegółowe warunki wykonywania polowania – w ministerialnym
rozporządzeniu, wydanym na podstawie ustawowej delegacji. Koniec,
kropka!
Czy to takie trudne do zrozumienia?
To, że
przez lata utrzymywano w statucie PZŁ różnego kalibru niedorzeczności,
nie musi w najmniejszym stopniu oznaczać, że tak musi być i będzie
wiecznie. Przypatrzmy się wspólnie zagadnieniu wykluczenia członka z
koła, jakie gotuje nam ekipa pana Rafała Malca, na podstawie zapisów jej
projektu statutu. Musimy rozpatrzeć rzecz w kilku aspektach. Pod lupę weźmiemy po kolei każdy z kilku ustępów, wchodzących w skład § 33.
I tak...
㤠33.
1. Wykluczenie członka z koła może nastąpić w przypadku:
1) nieprzestrzegania prawa łowieckiego lub Statutu;
2) nieusprawiedliwionego uchylania się od wykonywania obowiązków
nałożonych przez uprawnione organy koła lub Zrzeszenia;
3) rażącego naruszania zasad etyki, tradycji łowieckiej, zasad współżycia
koleżeńskiego lub dobrych obyczajów”.
I znowu w oczy rzucają się symptomy braku elementarnej wiedzy na temat
zasad poprawnej legislacji wśród autorów zapisów projektu statutu.
„Nieprzestrzeganie prawa łowieckiego lub Statutu” i „rażące naruszanie zasad etyki, tradycji łowieckiej”,
to przewinienia, dla których ustawodawca przewidział odpowiedzialność
dyscyplinarną, o której mowa w rozdziale 6a ustawy Prawo łowieckie.
Jedną z możliwych kar dyscyplinarnych jest wykluczenie z Polskiego
Związku Łowieckiego, co oczywiście równoznaczne jest z utratą
członkostwa w kole i słusznie jest to niejako podniesione w § 32 ust. 1
pkt 2 projektu statutu. Innymi słowy, ustawa daje możliwość oceny tego
rodzaju przewinień sądom łowieckim, więc nie sposób zapisami statutu
rozszerzyć to uprawnienie na wskazane organy kół.
Analiza drugiego przypadku: „nieusprawiedliwionego uchylania się od wykonywania obowiązków nałożonych przez uprawnione organy koła lub Zrzeszenia”,
zasługuje na osobne potraktowanie, gdyż przedmiotowy opis nie jest
jednoznaczny i może budzić sprzeczne wnioski. Wydaje się również, że
może wręcz generować wypaczenia w ocenie sytuacji.
Idąc dalej, sformułowania: „rażące naruszanie zasad współżycia koleżeńskiego lub dobrych obyczajów”,
to określenia znowu bardzo nieostre, nie wiadomo czego dokładnie
dotyczące, a jako takie, w ogóle nie powinny występować w statucie
funkcjonującego w oparciu o zapisy ustawowe zrzeszenia.
Przejdźmy do następnych dwóch ustępów omawianego paragrafu.
㤠33.
[...]
2. Wykluczenia dokonuje zarząd koła.
3. W sprawie wykluczenia zainteresowanemu przysługuje prawo wystąpienia
z wnioskiem o powtórne rozpatrzenie sprawy do Walnego Zgromadzenia, jako
instancji odwoławczej”.
Zapisy te stanowią kompletne novum, nie mające precedensu w całej
66-letniej historii zrzeszenia Polski Związek Łowiecki. Nawet komuniści
dawali szarym członkom koła bardziej cywilizowaną możliwość obrony w
przypadku takiego wykluczania. To tylko jednak połowa nieszczęścia,
jakie bierze na swoje sumienie prezes NRŁ w przypadku, gdy takie
rozwiązanie ostatecznie znajdzie się w statucie. Druga połowa jest
znacznie poważniejsza. Otóż § 33 ut. 2 i 3 projektu statutu zdaje się
zdradzać wyraźne symptomy niezgodności z art. 33 ust. 6 ustawy Prawo
łowieckie. Przypomnijmy sobie jego brzmienie:
„Art. 33. 6. W sprawach utraty członkostwa w kole łowieckim, nabycia lub utraty członkostwa w Polskim Związku Łowieckim po wyczerpaniu postępowania wewnątrzorganizacyjnego
albo od orzeczeń i postanowień kończących postępowanie dyscyplinarne
stronom postępowania przysługuje, w terminie 14 dni od otrzymania
rozstrzygnięcia kończącego postępowanie, odwołanie do sądu okręgowego, z
zastrzeżeniem art. 42da ust. 3. Od orzeczenia sądu okręgowego kasacja
nie przysługuje”.
Abstrahując od prawdopodobnej, pewnej niezgodności zacytowanego zapisu z
Konstytucją RP (nie wpływa ona, ta domniemana niezgodność, na ocenę §
33 projektu statutu), wyraźnie wymaga zacytowany art. 33 ust. 6 ustawy „wyczerpania postępowania wewnątrzorganizacyjnego”, za które w najmniejszym stopniu nie może uchodzić postępowanie... zaledwie wenątrzkołowe. Koło łowieckie bowiem, będąc „podstawowym ogniwem organizacyjnym w Polskim Związku Łowieckim w realizacji celów i zadań łowiectwa”,
a może przede wszystkim będąc osobą prawną, zrzeszoną w Polskim Związku
Łowieckim, samo w sobie i na swoim tle, nie stanowi elementu
wewnątrzorganizacyjnego zrzeszenia. Za takowe uchodzić mogą organy
Polskiego Związku Łowieckiego, a za „postępowanie
wewnątrzorganizacyjne”, wyraźnie tylko postępowanie z udziałem tychże
organów.
Końcowe dwa ustępy, omówionego tu paragrafu 33 projektu statutu, nie
zdają się wpływać na ocenę całości problemu procedury wykluczania
członka z koła.
Być może należałoby się jeszcze zastanowić chwilę, komu najbardziej (i
dlaczego) zależeć może na pozbawieniu szarych myśliwych możliwości
odwołania w takich przypadkach do zarządu okręgowego. Nie podzielam przy
okazji poglądu, zaprezentowanego w stosunku do odpowiedniego zapisu
jeszcze w wersji pierwszej projektu statutu, czyli w wersji tzw.
jenochowej, co do którego Piotr Gawlicki wypowiedział takie zastrzeżenie:
Od uchwał o wykluczeniu z koła [...] odwołanie w trybie wewnątrzorganizacyjnym nie przysługuje.
Otóż nie podzielam poglądu tak wyrażonego przez jednego z uczestników prac nad projektem statutu:
...w obecnym stanie prawnym w takich sprawach sąd działa jako organ odwoławczy
w ramach postępowania, więc nie miało sensu tworzenie procedury
trójinstancyjnej. Poza tym takie rozwiązanie pozwala ograniczyć
ingerencje ZO PZŁ w samorządność kół łowieckich, co wyrażało się w
uchylaniu uchwał o wykluczeniu, jeśli dotyczyły one "krewnych i
przyjaciół królika".
Autorowi tego poglądu nie przeszkadza sytuacja, że w myśl ustawy, w
postępowaniu dyscyplinarnym, postępowanie przed sądami łowieckimi jest
dwuinstancyjne i dopiero po nim występuje możliwość złożenia odwołania
do sądu powszechnego. Tak więc mamy tu do czynienia, jak to autor
określa, z procedurą trójinstancyjną, a wzbrania tej procedury
trójinstancyjnej szarym członkom kół łowieckich, w przypadku ich
wykluczania, niejako skazując ich na pastwę przeróżnych czasem kołowych
dewiantów.
„Oczywistą oczywistością” :-) jest, że przy braku możliwości odwołania
się do zarządów okręgowych, liczba spraw przed sądami powszechnymi
wyraźnie wzrośnie.
Komu więc najbardziej (i dlaczego) zależeć może na pozbawieniu szarych
myśliwych możliwości odwołania w takich przypadkach do zarządu
okręgowego :-)?
Mam nadzieję, że odpowiedź nie jest trudna.
Może jeszcze słówko odnośnie:
Poza tym takie rozwiązanie pozwala ograniczyć ingerencje ZO PZŁ w samorządność kół łowieckich, co wyrażało się w uchylaniu uchwał o wykluczeniu, jeśli dotyczyły one "krewnych i przyjaciół królika".
Otóż przynajmniej niepokoić może, że autor, mimo jego profesji, lekceważyć się zdaje wskazówki starożytnych:
„Każdy
z nas wolałby raczej uwolnić winnego, niż skazać niewinnego…
Wolelibyśmy bowiem uznać każdego raczej za niewinnego, nawet jeśli
stawiane zarzuty były prawdziwe, niż skazać go, gdyby prawdziwe nie
były. W razie wątpliwości trzeba wybrać to, co naraża na mniejszy błąd” –
twierdził Arystoteles (384–322 r. p.n.e.) w „Zagadnieniach
przyrodniczych” (29.959 b)”.
㤠87
[...]
3. Prezes Naczelnej Rady Łowieckiej reprezentuje ją na zewnątrz i składa oświadczenia w jej imieniu.
4. Prezes Naczelnej Rady Łowieckiej w związku z realizacją uprawnień i
obowiązków rady może wydawać polecenia służbowe pracownikom zarządu
głównego zrzeszenia wykonującym zadania organizacyjne, prawne oraz inne
zadania związane z funkcjonowaniem Rady, jej komisji i członków Rady. W
tym przypadku prezes Rady wykonuje uprawnienia zwierzchnika służbowego w
stosunku do pracowników, o których mowa w zdaniu pierwszym”.
Co to jest? Kto to wymyślił, kiedy i w imię czego? Czemu to ma służyć?
Jak to się ma do pozostałych zapisów projektów statutu, a przede
wszystkim do zapisów prawa powszechnie obowiązującego?
A
dlaczego prezes NRŁ miałby mieć możliwość wydawania poleceń
komukolwiek, w szczególności pracownikom ZG PZŁ, jeśli w innym miejscu
projektu statutu wyraźnie jest napisane, że to łowczy krajowy, a nie
prezes NRŁ, „wykonuje czynności kierownika jednostki w zakresie prawa pracy w stosunku do pracowników Zrzeszenia”?
Ponadto, a może nawet przede wszystkim, zważ, że funkcja łowczego
krajowego, powoływanego przez ministra właściwego do spraw środowiska,
jest funkcją uwzględnioną w ustawie, a funkcja prezesa NRŁ nie występuje
w niej wcale. Więc jak to może być, że ten nieustawowy prezes NRŁ
miałby wydawać polecenia, w dodatku służbowe, pracownikom Zarządu
Głównego, na którego czele stoi tenże łowczy krajowy? A może miałby
wydawać polecenia nawet samemu łowczemu krajowemu, bowiem ten w pewnym
sensie jest również pracownikiem Zarządu Głównego? Oj, nie trzyma się to
kupy :-)
Idziemy dalej? No to nie spuszczaj oczu z ustawy, a w niej aż bije po
oczach, że statut PZŁ określać ma w szczególności kompetencje organów
PZŁ, tryb dokonywania ich wyboru, zmiany bądź uzupełnienia składu. Słowa
w ustawie nie ma, że statut PZŁ ma określać kompetencje osób
funkcyjnych, a kropki lub przecinka ustawodawca nie poświęcił na to, że
statut ma określać kompetencje osób pełniących funkcje nieustawowe. Co
jest więc grane? Do czego zmierza się w projekcie statutu, w pewnym
sensie sygnowanym przez... prezesa NRŁ? Czy aby na pewno nie do próby
zmiany zapisów ustawy zapisami statutu?
Prezes NRŁ, z grupką swoich zastępców, ma w niektórych sprawach nadal wyręczać NRŁ?
Nie da się nie zauważyć, że ekipa aktualnie zasiadająca w Naczelnej
Radzie Łowieckiej, opowiada się za powielaniem wielu dotychczasowych
kiepskich regulacji, ba... zdaje się jeszcze je rozszerzać. Mam w tej
chwili na uwadze następujący zapis projektu, jeśli nadal posiada on zacytowane brzmienie:
㤠87.
1. Do kompetencji Prezydium Naczelnej Rady Łowieckiej należy:
[...]
4) ustalanie zasad wypłacania rekompensat z tytułu ponoszonych kosztów
związanych z pełnioną funkcją przez sędziów i rzeczników dyscyplinarnych,
wysokości rekompensat dla sędziów Głównego Sądu Łowieckiego
i rzeczników Zespołu Głównego Rzecznika Dyscyplinarnego oraz
innych nieetatowych członków Zrzeszenia;
5) ustalanie wynagrodzenia łowczego krajowego i zasad wynagradzania pracowników Zrzeszenia”.
Otóż moje poważne wątpliwości dotyczą przede wszystkim tego, czy aby na pewno wyłącznie prezes
NRŁ, z grupką swoich zastępców, powinien decydować o tak poważnych
sprawach, jak wynagrodzenia i wysokości rekompensat dla całej
wierchuszki PZŁ, a w dodatku także dla „pracowników Zrzeszenia".
Dlaczego o tych niezmiernie istotnych kwestiach, nie miałaby się
wypowiadać cała Naczelna Rada Łowiecka? Jaki dar niebios posiada
jedynie prezes, do spółki ze swoimi zastępcami, że tylko on i oni, a nie
daj boże Naczelna Rada Łowiecka w komplecie, są w stanie podołać tej
„strasznej” odpowiedzialności?
Poza tym, tak zastanawiam się tylko, jak należy rozumieć fakt dorzucenia
w pkt 4, w porównaniu ze statutem wciąż obowiązującym, zapisu o
ustalaniu wysokości rekompensat … „innych nieetatowych członków Zrzeszenia”? W jakiż to nowy sposób, odbiegający od dotychczasowych praktyk (jakich?), de facto wynagradzani mają być przykładowo członkowie Naczelnej Rady Łowieckiej? W szczególności jej prezes i wiceprezesi?
Chciałbym uwagę zwrócić na jeszcze jeden aspekt sprawy, tak bardzo
pomijany przez autorów zapisów projektu statutu. Otóż statutowe
Prezydium Naczelnej Rady Łowieckiej, nie posiada statusu organu PZŁ; nie
jest tworem ustawowym. Dlaczego więc miałoby utrzymać dotychczasowe,
rozbuchane kompetencje, a nawet uzyskać je w formie jeszcze bardziej
rozszerzonej? O co tu chodzi?
Czy członkowie NRŁ, w liczbie 49 – 1, godząc się na te wszystkie
przedziwne regulacje, zdają sobie sprawę z tego, w jakim kierunku
zmierzają?
Co rzucę okiem w projekt
statutu, jaki zaprezentowano Naczelnej Radzie Łowieckiej dnia 3
stycznia, zauważam coraz to następne „perełki” :-) Tym razem obiektem
mojego zainteresowania stały się kompetencje Krajowego Zjazdu Delegatów
PZŁ. Te obecne (oj, mizerne w porównaniu z tymi „sprzed dziesięcioleci”,
mizerne) porównałem z projektowanymi. Już uznałem, że żadnej rewelacji
(czytaj: większych zmian) malcowcy nie planują, gdy nagle... :-) Zonk!
Popatrzcie Państwo sami:
Obecnie obowiązujący statut:
㤠105
Do kompetencji Krajowego Zjazdu Delegatów należy:
[...]
9) uchylanie sprzecznych z prawem bądź Statutem uchwał okręgowych zjazdów
delegatów”.
Projekt statutu:
㤠83.
Do kompetencji Krajowego Zjazdu Delegatów należy:
[...]
8) nadzór nad działalnością okręgowych zjazdów delegatów”.
Pytanie:
Jaką różnicę niesie z sobą ta z pozoru mała, niewinna zmiana :-)? O co w niej chodzi? Przed czym i kogo zabezpiecza? Hm :-)?
Oba zapisy mają dokładnie takie samo znaczenie.
Piotrze Gawlicki, nie podzielam Twojego poglądu. Brzmienie § 83 pkt 8 projektu
statutu, w porównaniu z § 105 pkt 9 obecnie obowiązującego, pozbawi
Krajowy Zjazd Delegatów możliwości uchylania sprzecznych z prawem bądź
statutem uchwał okręgowych zjazdów delegatów. Przytoczony na poparcie
Twojej tezy § 120 ust. 2 projektu statutu, jest integralną częścią
całości § 120, składającego się z ust. 1, 2 i 3. Nadzór w nim opisany
dotyczy wyłącznie nadzoru sprawowanego przez Naczelną Radę Łowiecką,
Zarząd Główny i zarządy okręgowe. Zresztą dość podobną mamy sytuację w
obecnie obowiązującym statucie, gdzie w jego § 173 jest mowa o nadzorze
sprawowanym przez Zarząd Główny nad zarządami okręgowymi i przez zarządy
okręgowe nad kołami. Pominięty jest w nim nadzór Naczelnej Rady
Łowieckiej nad Zarządem Głównym i zarządami okręgowymi. Ekipa pana Malca
stara się ten mankament wyeliminować :-), ale prawdopodobnie świadomie,
jak już wspomniałem, idzie także w kierunku pozbawienia Krajowego
Zjazdu Delegatów możliwości uchylania sprzecznych z prawem bądź statutem
uchwał okręgowych zjazdów delegatów. Ja nawet domyślam się dlaczego. Ty
też?
PS
Projekt statutu:
„Rozdział XXI
Nadzór
§ 120.
1. Naczelna Rada Łowiecka, Zarząd Główny i zarząd okręgowy
w ramach nadzoru mogą żądać od członków Zrzeszenia lub koła, a także
podległych organów Zrzeszenia, niezbędnych oświadczeń, a także
przedłożenia wymaganych dokumentów.
2. W przypadku niezgodności uchwały z prawem bądź Statutem organ
nadzorujący stwierdza nieważność uchwały koła lub nadzorowanego organu
Zrzeszenia. O nieważności lub uchyleniu uchwały w całości lub w części
orzeka właściwy organ w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia
doręczenia uchwały.
3.Jeśli zachodzi duże prawdopodobieństwo, że uchwała jest sprzeczna z prawem bądź Statutem właściwy łowczy okręgowy – w przypadku uchwał podjętych przez organy kół łowieckich, Łowczy Krajowy – w przypadku uchwał zarządów okręgowych, a Prezydium Naczelnej Rady Łowieckiej
– w przypadku uchwał Zarządu Głównego, może zawiesić ich wykonanie na
okres nie dłuższy niż 30 dni, zwołując równocześnie posiedzenie organu
nadzorczego, który wypowiada się w przedmiocie zgodności z prawem bądź
Statutem zawieszonej uchwały”.
Przyjrzałem się w projekcie
statutu obowiązkom członka Zrzeszenia. Proszę zwrócić uwagę na
całkowite nowości, jakie pojawiają się w porównaniu z aktualnie
obowiązującym statutem. Oj, przybyło tego trochę, przybyło:
„Rozdział III
Obowiązki członków Zrzeszenia
§ 9.
1. Członek Zrzeszenia jest obowiązany:
[...]
4) chronić przyrodę ojczystą, w tym:
a) inicjować i organizować przedsięwzięcia z zakresu ochrony środowiska w celu zachowania równowagi środowiska przyrodniczego,
b) dbać o środowisko naturalne, w tym utrzymanie i zachowanie gatunków zwierzyny poprzez uczestniczenie w działaniach na rzecz właściwej liczebności i kondycji osobniczej poszczególnych gatunków zwierzyny;
5) zachowywać, kultywować i rozpowszechniać tradycje i osiągnięcia dziedzictwa kulturowego łowiectwa polskiego;
[...]
7) brać czynny udział w promocji łowiectwa;
[...]
11) brać udział w realizacji zadań zlecanych, w ramach obowiązujące go prawa;”.
Co to ma być???
Mówiąc szczerze, naprawdę zastanawiam się, czy przypadkiem niektórym
autorom projektu statutu nie pomieszało się w głowach. Jak oni to sobie
wyobrażają? Kogo chcą „zrobić” z członków Polskiego Związku Łowieckiego?
Kim chcą uczynić polskich myśliwych? Bezwolną masą składkową?
Parobkami, gotowymi na każde skinienie utrwalać popapraną ideologię
wierchuszki „najlepszego modelu łowiectwa na świecie”?
Nietrudno zauważyć, że projektowane przez komisję statutową Naczelnej
Rady Łowieckiej obowiązki członków Zrzeszenia, wykraczają nie tylko poza
zadania PZŁ, wyliczone w art. 34 ustawy Prawo łowieckie, ale też, a
może przede wszystkim, nie za bardzo korelują z zapisami Konstytucji RP,
gdzie m.in. czytamy:
„Art. 5
Rzeczpospolita Polska […] zapewnia ochronę środowiska, kierując się zasadą zrównoważonego rozwoju”.
„Art. 74
1. Władze publiczne prowadzą politykę zapewniającą bezpieczeństwo ekologiczne współczesnemu i przyszłym pokoleniom.
2. Ochrona środowiska jest obowiązkiem władz publicznych”.
„Art. 86
Każdy jest obowiązany do dbałości o stan środowiska i ponosi odpowiedzialność za spowodowanie przez siebie jego pogorszenie […]”.
Jakim zatem prawem próbuje się nakładać na polskich myśliwych cudaczne
OBOWIĄZKI w typie takim, że mają oni: chronić, inicjować, organizować,
uczestniczyć, zachowywać, kultywować, rozpowszechniać, promować i w
ogóle być głównie tylko chłopcami na posyłki?
No i stara kwestia...
㤠9.
2.
Członek Zrzeszenia – osoba fizyczna jest ponadto obowiązany:
[…]
5) powiadamiać właściwy zarząd okręgowy o zmianach miejsca stałego
zamieszkania w terminie 14 dni od dnia dokonania zmiany”.
Przede wszystkim rad bym w końcu zapoznał się z pezetełowską definicją
„miejsca stałego zamieszkania”. Po drugie, jakim cudem aktem zaledwie
normatywnym, któremu rangą daleko nie tylko do ustawy, ale nawet do
rozporządzenia takiego czy innego ministra, można zobowiązywać określoną
grupę obywateli RP, do informowania jakiegoś tam organu terenowego
Zarządu Głównego PZŁ, o zmianach dotyczących miejsca zamieszkania?
Czemu ten obowiązek ma służyć? Do wykonywania jakich czynności i
operacji administracyjnych, niezbędne jest Polskiemu Związkowi
Łowieckiemu „miejsce stałego zamieszkania”? Co Polski Związek Łowiecki
może obchodzić przykładowo „adres miejsca pobytu stałego” członka PZŁ?
Nie wystarczyłby dla organizacyjnych potrzeb adres tylko kontaktowy,
adres e-mail itp.?
