Żałosny statut PZŁ

Statut z naniesionymi, proponowanymi przez Komisję Statutową NRŁ, poprawkami

Skala zawartych w nim niezgodności z ustawą Prawo łowieckie, z innymi ustawami, a nawet z Konstytucją RP, jest porażająca. Czy naprawdę nie znajdzie się nikt, kto byłby w stanie zatrzymać ten idi#tyczny pęd do uczynienia ze statutu wyjątkowego w skali całego państwa megabubla? No popatrzmy wspólnie, co nowego, aby jeszcze bardziej schrzanić statut, wymyślili dzielni żołnierze prezesa. Ot pierwszy z brzegu przykład ich możliwości intelektualnych:

Ҥ 85.
1. Do kompetencji Prezydium Naczelnej Rady Łowieckiej należy:
5) wstrzymywanie wykonania uchwał Zarządu Głównego, Okręgowego Zjazdu Delegatów do czasu odbycia najbliższego posiedzenia Naczelnej Rady Łowieckiej;”.

Oto Prezydium NRŁ, które nie ma umocowania ustawowego i nie jest oczywiście jakimkolwiek organem Polskiego Związku Łowieckiego, ma otrzymać uprawnienie do “wstrzymywania wykonywania uchwał” zarówno Zarządu Głównego, jak i okręgowych zjazdów delegatów – a więc organów Polskiego Związku Łowieckiego, o których mowa w art. 32a ust. 1 pkt 3 i 7 oraz w ust. 5 i 9 ustawy Prawo łowieckie. Można pójśc jeszcze dalej i możliwością paraliżowania działań tychże organów obdarzyć – przykładowo – prezesa NRŁ. To nic, że nie istnieje delegacja ustawowa do tego typu regulacji. W statucie wiele można upchnąć. Zmieści się w nim o wiele więcej, niż mogłoby się komukolwiek nawet tylko przyśnić. O, także to:

Ҥ 85.
5. W przypadkach niecierpiących zwłoki, pilnych i istotnych dla funkcjonowania Zrzeszenia Prezydium może zarządzić procedowanie uchwały w trybie obiegowym. Projekt podejmowanej uchwały rozsyła się wszystkim członkom Naczelnej Rady Łowieckiej w wersji elektronicznej. Uchwałę należy opatrzyć kwalifikowanym podpisem elektronicznym lub EPUAP. Uchwałę uważa się za podjętą jeżeli w terminie 7 (siedmiu) dni od dnia jej przesłania uzyska ona co najmniej 25 podpisów. Po upływie wskazanego terminu Prezydium powiadamia wszystkich członków Rady”.

Jak widać, znowu Prezydium przede wszystko :-). Po co w ogóle jakieś niepotrzebne komuś obrady całej Naczelnej Rady Łowieckiej :-). Niech członkowie jej mniejszości, nawet w liczbie 24, siedzą na pupach w domu i nie przeszkadzają towarzyskim rozmowom grupie pozostałych dwudziestu pięciu. Ci, sącząc chłodne drinki – przykładowo – w Korbielowie, słuchając monologów swojego guru, znacznie sprawniej, a więc i efektywniej, przytakną wszelkim szalonym jego pomysłom.

W statucie, w tym obowiązującym, jak i w planowanym, po jeszcze gorszym schrzanieniu tego aktualnego, głupstwo pogania głupstwem inne głupstwa, ale to, z czym spotykamy się w rozdziale XVIII, a więc w zapisach od § 102 do § 106, przekracza wszelkie granice wyobrażalności. Istota postępowania, określonego tam mianem “postępowania porządkowego”, cofnęła standard ochrony praw szeregowych członków PZŁ do czasów głębokiego – określiłbym rzecz – blochowizmu. Wrócę do problemu niebawem. Zasługuje on na szczególne zainteresowanie – jeśli nie osób bezpośrednio nadzorujących działalność Polskiego Związku Łowieckiego, to z całą pewnością niektórych podmiotów, wyszczególnionych w art. 191 ust. 1 pkt 1 i 2 Konstytucji RP, a uprawnionych do wystąpienia z odpowiednim wnioskiem do Trybunału Konstytucyjnego. Z całą pewnością sprawie będzie należało, po wyborach parlamentarnych, spróbować nadać odpowiedni bieg.

Trzeci, konkretny, choć pozornie mały przykład nieudolności malcowej myśli twórczej. Każda jednak nieudolność pozostaje tylko nieudolnością.

Ustawa o broni i amunicji:

“Art. 27
5. Polski Związek Łowiecki i zarządy stowarzyszeń strzeleckich są obowiązane do corocznego składania właściwym organom Policji aktualnych wykazów członków uprawiających łowiectwo lub strzelectwo z użyciem własnej broni oraz do powiadamiania tych organów o wykluczeniu wymienionych członków tych organizacji w terminie 30 dni od dnia wykluczenia”.

Jak więc gołym okiem widać, ustawodawca zobowiązał PZŁ do powiadamiania właściwych organów Policji o każdym przypadku tylko (i aż) WYKLUCZENIA członka (z) PZŁ, a więc o przypadku, o którym mowa w art. 35c ust. 2 pkt 3 ustawy Prawo łowieckie (korelacja pomiędzy ustawami), czyli chodzi tu o skutek w postaci kary dyscyplinarnej, orzeczonej przez sąd łowiecki. Malcowcy jednak wiedzą lepiej od ustawodawcy, co korzystniejsze dla Związku, Policji i byłych członków Zrzeszenia. Wiedzą jednocześnie najlepiej, do czego należy zobowiązać w tym zakresie Polski Związek Łowiecki i bezkrytycznie, jednocześnie bez głowy, narzucają zarządom okręgowym obowiązek zawiadamiania organów Policji także o przypadkach przykładowo “rezygnacji z członkostwa w Zrzeszeniu”, co ma się nijak do wymogu danego art. 27 ust. 5 ustawy o broni i amunicji.

Ҥ 14.
2. O prawomocnej utracie członkostwa w Zrzeszeniu przez osobę fizyczną właściwy zarząd okręgowy, w terminie 7 30 dni, powiadamia właściwy organ policji,[...]”.

Malcowcy zachowują się zupelnie tak, jakby nigdy nie słyszeli o popularnej maksymie:

“Nadgorliwość jest gorsza od faszyzmu”.


W uzupełnieniu przypominam, że w stosunku do myśliwego, który przykładowo „zrezygnował z członkostwa w Zrzeszeniu” lub nawet utracił członkostwo w związku z np. z niepłaceniem składek czy nawet z orzeczeniem sądu łowieckiego, ale nie związanym ze skazującym prawomocnym orzeczeniem sądu powszechnego, o którym mowa w art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy o broni i amunicji, Policja nie ma podstawy prawnej do natychmiastowego cofnięcia mu pozwolenia na broń. Sytuacja zmienia się dopiero po upływie aż pięciu lat. Po cóż więc nakręcać Policję do działań niezgodnych z ustawą o broni i amunicji? W Policji pracują tylko ludzie, więc także popełniają błędy, w tym interpretacyjne.

Powtórzę pytanie:

Po cóż nakręcać Policję do działań niezgodnych z ustawą o broni i amunicji?


Do kilku niedorzecznych obowiązków członka koła, ujętych w § 29 statutu, malcowcy chcą dopisania kolejnego:

„§ 29. Członek koła jest obowiązany:
12) powiadamiać właściwy zarząd koła o zmianie miejsca zamieszkania w terminie 14 dni od dnia dokonania zmiany;”.

Pytam:

W jakim celu?

A ponadto, czy aby na pewno ustanowienie takiego obowiązku ma oparcie w zapisach ustawy o ewidencji ludności czy ustawy Prawo łowieckie, że o art. 51 Konstytucji RP nawet nie wspomnę?


PS

Nie jest żadną tajemnicą, że ustawa Prawo łowieckie daleka jest od doskonałości, ale na św. Hubert, nie można statutem, który nie jest źródłem powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej, poprawiać tej ustawy.

„§ 8. 1. Członek Zrzeszenia jest obowiązany:
[…]
2. Członek Zrzeszenia – osoba fizyczna jest ponadto obowiązany:
5) powiadamiać właściwy zarząd okręgowy o zmianie miejsca pobytu stałego zamieszkania w terminie 14 dni od dnia dokonania zmiany;”.

Ten statutowy zapis również zdradza symptomy niezgodności z obowiązującym prawem, bowiem wyłącznie ustawą można zobowiązać myśliwego do ujawniania informacji dotyczących jego osoby (art. 51 ust. 1 Konstytucji RP). Tak, jak mamy to przykładowo w ustawie o broni i amunicji:

„Art. 26. Osoba posiadająca pozwolenie na broń lub posiadająca broń podlegającą rejestracji, która nie wymaga pozwolenia na broń, jest obowiązana w razie zmiany miejsca zamieszkania (miejsca stałego pobytu) zawiadomić o tym fakcie pisemnie, w terminie 14 dni od dnia zmiany miejsca zamieszkania (miejsca stałego pobytu), organ Policji właściwy ze względu na nowe miejsce zamieszkania (miejsce stałego pobytu)”.


Na temat statutowej regulacji, zawartej w § 100 , wielce prawdopodobnie niezgodnej z art. 29 ust. 1 ustawy Prawo łowieckie, pisałem już ponad trzy miesiące temu w temacie: Komisje ds. opiniowania wniosków kół łowieckich o dzierżawę obwodów łowieckich. Teraz malcowcy próbują jeszcze bardziej zakręcić w tym swoistym tyglu ignorancji dla zasad tworzenia zapisów aktów normatywnych PZŁ. Zamiast całkowicie wykreślić w statucie § 100 ust. 2 – 7, proponują dorzucić:

㤠100.
[...]
6. Od ostatecznej opinii okręgowej komisji nie przysługuje odwołanie do komisji powołanej przez Naczelną Radę Łowiecką, której decyzja jest ostateczna.
7. Skład komisji, zasady działania, tryb i terminy odwołania określi Naczelna Rada Łowiecka.
8. Wniosek o dzierżawę obwodu łowieckiego, z pozytywną opinią komisji, jest przekazywany przez zarząd okręgowy do wydzierżawiającego, zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 1-3 ustawy”.

Komisje, komisje, komisje... Malcowcy zdają się posiadać niesamowitą skłonność do wchodzenia w buty ustawodawcy, obniżając w ten sposób i tak niską ocenę możliwości intelektualnych działaczy PZŁ w obszarze stanowienia aktów normatywnych Związku. No, jeszcze raz zacytujmy stosowny zapis ustawy Prawo łowieckie, aby nikt nie miał tu żadnych wątpliwości:

„Art. 29. 1. Obwody łowieckie wydzierżawiają, na wniosek Polskiego Związku Łowieckiego, po zasięgnięciu opinii wójta (burmistrza, prezydenta miasta) oraz właściwej izby rolniczej:
1) obwody łowieckie leśne - dyrektor [...];
2) obwody łowieckie polne- starosta [...];
3) obwody łowieckie znajdujące się na terenie więcej niż jednego powiatu - starosta […]”.

Sądzę, że nawet niewidomy zauważa, że do wydzierżawienia obwodu niezbędny jest „wniosek Polskiego Związku Łowieckiego” i osobne (bo przez regionalnego dyrektora LP czy starostę) „zasięgnięcie opinii wójta (burmistrza, prezydenta miasta) oraz właściwej izby rolniczej)”.  Narzucanie zainteresowanym podmiotom jakiejś g#wnianej opinii, wymyślonej przez malcowców komisji, jest aż nadto rażąco niezgodne z zacytowanym zapisem ustawy. Czy w ministerstwie środowiska, wśród Hamuleckich, Cieplaków, Saganów, Golińskich i Kowalczyków, naprawdę nie ma ani jednej osoby, która byłaby skłonna tę oczywistą rzecz zauważyć???

Pełnomocnictwo

Pełnomocnictwo

Tak zastanawiam się - prawdziwe czy fałszywka? Tak po prostu czy... prowokacja? Toto coś naprawdę podpisał miłościwie nam panujący łowczy krajowy?

Najpierw pełnomocnictwo, a potem w ślad za nim "wezwanie do zaprzestania działań naruszających prawo". Hm... O co tu chodzi?

….jednak pewne ciekawostki dotyczące gwiazdy pisma stawiają pod wielkim znakiem zapytania jego wiarygodność.

Nie podzielam tak sprecyzowanej tezy. W paszkwilu, przygotowanym przeciwko Stanisławowi, nie znajduję żadnych nowych argumentów przeciwko niemu. Ot, stare, wyświechtane, niekoniecznie: istotne, prawdziwe czy trafione. Zastanawia mnie inna sprawa – wiarygodność Albercika. Jeżeli oba zamieszczone tu dokumenty są prawdziwe, to przynajmniej w moich oczach wygląda on fatalnie. Znacznie gorzej, niż odsądzany przez niego od czci i wiary Stanisław. Ten to chociaż za swoje prywatne pieniądze walczy z patologiami w Pezetele, natomiast Albercik, do prywatnej wojenki ze Stanisławem, podejrzewam, że zaprzągł związkowe środki finansowe. Wiele na to wskazuje. Nawet w tych dwóch przedmiotowych dokumentach. I nie tylko o pieniądze rzecz idzie, ale wygląda mi na to, takie przynajmniej sprawia on wrażenie, że Albercik traktuje Zarząd Główny jako kompletnie niepotrzebny mu organ, chociaż to ustawowy organ, którego on, Albercik, z mocy ustawy i statutu, ma być tylko sługą. Proszę zwrócić uwagę, że w pelnomocnictwie na wiele spraw Albercik się powołuje:

„w imieniu” – „Zarządu Głównego”,
„na rzecz” – „Zarządu Głównego”,
„na podstawie” - „§ 87 ust. 1 pkt. 2 Statutu”,
jeszcze raz: „w imieniu” – „Zarządu Głównego”,

jednak pomija to, co najistotniejsze. Otóż, jak czytamy w przywołanym przez niego „§ 87 ust. 1 pkt. 2 Statutu”, łowczy krajowy może złożyć „oświadczenie woli w imieniu Zarządu Głównego”, ale wyłącznie...

„na podstawie stosownej uchwały tego Zarządu”!!!

Gdzie ta uchwała??? Jaki jest jej numer i data podjęcia??? Nie ma tej uchwały, pełnomocnictwo nie jest warte nawet „funta kłaków”.

Przypominam, że to nie pierwszy tego rodzaju wyskok Albercika, gdzie zadziałał bez odpowiedniego umocowania w statucie, lub inaczej spoglądając – bez podstawy do działania, w postaci uchwały ZG PZŁ. Innym tego przykładem może być

Czyżby uzurpator? A jeżeli tak...?,

czy

Albert tłumaczy dlaczego zwija Wam kasę.

W tym drugim przypadku wycofał się ze skandalicznej decyzji. Widocznie zrozumiał swój błąd. Teraz też z czasem zrozumie? A tak nawiasem mówiąc, nie za wiele tych błędów, w dodatku popełnionych w tak krótkim czasie jego urzędowania... po kilka godzin w tygodniu? Hm...

Dialog z forumowym Hupertem z Łowieckiego

Redakcja Łowieckiego postanowiła mnie wyautować. Widocznie wcześniej naraziłem się jej, pisząc nie po linii politycznej Redakcji. Trudno. Jej małpy, jej cyrk. Zamieszczam jednak tu, mój skasowany  przez redakcję Łowieckiego, post.


Hupert, i tak moglibyśmy do Święta Bożego Narodzenia dyskutować, a Ty z tego i tak nie byłbyś w stanie czegokolwiek zrozumieć. Takie po prostu odnoszę wrażenie. Jeden przykład na koniec. Przykład Twojego bajdurzenia: 

Zresztą sama NRŁ nie uważa się za władzę publiczną... „

Samouważanie” się NRŁ nie ma tu nic do rzeczy. Co chwila w niej ktoś coś innego „uważa”. A to Malec, że jest prezesem, a to Piątkiewicz, że go zdetronizował. A to, że w skład prezydium wchodzą Cywiński, Hinc, Przybylski i Skibiński. A to, że to nieprawda, bo wchodzą Dziedzic, Łukaszczyk, Zalewski i Strzelczyk. Naczelna Rada Łowiecka jest jednym z ustawowych organów Polskiego Związku Łowieckiego – zrzeszenia, powołanego do życia dekretem Bieruta, podtrzymywanego przy życiu kolejnymi ustawami, wyłącznie po to, aby wykonywało określone zadania państwa. Zrzeszenie Polski Związek Łowiecki „wykonuje powierzone mu zadania publiczne, pozostając w tym zakresie pod nadzorem właściwych organów państwa. Nie jest więc utworzoną dobrowolnie samodzielną organizacją, na którą państwo scedowało określone obowiązki” (TK). A jeżeli tak, art. 7 Konstytucji ma jak najbardziej zastosowanie również do organów Polskiego Związku Łowieckiego, czyli m.in. także do Naczelnej Rady Łowieckiej. Zatem tej Naczelnej Radzie Łowieckiej wolno jedynie tyle, na ile zezwala jej ustawa Prawo łowieckie i statut PZŁ. Ani milimetra więcej. Koniec, kropka. 

Wracając do cytatu: 

Zresztą sama NRŁ nie uważa się za władzę publiczną, bo gdyby tak uważała, to zgodnie z Art. 61 ust.2 Konstytucji RP, każdy obywatel RP miałby prawo wstępu na posiedzenia NRŁ. Tymczasem § 84 ust.8 statutu PZŁ na to nie zezwala, a nie udowadniał jeszcze Kolega, że zapis ten jest niezgodny z Konstytucją RP. 

Wypada dokładnie znać treści, na które się powołujesz.

 „Art. 61 2. Prawo do uzyskiwania informacji obejmuje dostęp do dokumentów oraz wstęp na posiedzenia kolegialnych organów władzy publicznej pochodzących z powszechnych wyborów, z możliwością rejestracji dźwięku lub obrazu”.

 Na posiedzenie Sejmu, sejmiku województwa, rady miejskiej etc., poza wyjątkami określonymi ustawą, masz prawo wstępu, bo są to organy „pochodzące z powszechnych wyborów”. Art. 61 ust. 2 Konstytucji nie dotyczy wstępu przykładowo na posiedzenie Rady Ministrów, bo ta powstaje na drodze powoływania. Żaden z organów PZŁ nie powstaje na drodze „powszechnych wyborów”, tak więc akurat do § 84 ust.8 statutu PZŁ, w kontekście wytyczonym przez Ciebie, nie mam w zasadzie żadnych zastrzeżeń, a więc nie muszę czegokolwiek tu „udowadniać”. Jak mało który inny - jest on jasny, przejrzysty, nie budzący nawet najmniejszych wątpliwości. Moich :-). A Ty możesz je mieć w każdej sytuacji. Także wówczas, kiedy mówimy o braku podstawy statutowej do odwołania prezesa NRŁ. 

PS 

..to powoływanie i odwoływanie prezydium NRŁ 

O tym również nie wiesz? Prezydium NRŁ ani się nie powołuje, ani się nie odwołuje. „Naczelna Rada Łowiecka wybiera spośród swoich członków prezesa i czterech jego zastępców. Osoby te stanowią Prezydium Rady”.

Kiedy i w jakim celu najbliższy Krajowy Zjazd Delegatów Polskiego Związku Łowieckiego?

Prezes Malec „ przypomina, że nadzwyczajny krajowy zjazd delegatów już za jedynie dwa miesiące (musi się on odbyć najpóźniej z końcem listopada) i tylko tyle czasu pozostało do uporządkowania spraw wewnętrznych oraz przeciwstawienia się atakom z zewnątrz”.

Hm... A ja się pytam, dlaczego „musi się on odbyć najpóźniej z końcem listopada”, a nie przykładowo „z końcem” października, w grudniu czy nawet dopiero z początkiem przyszłego roku lub... w ogóle wcale?

Ministrowi Środowiska ośmielam się podpowiedzieć, że mógłby pod lupę wziąć uchwałę XXIV Krajowego Zjazdu Delegatów Polskiego Związku Łowieckiego i abstrahując od bublowatego statutu, jako załącznika do tejże uchwały podpiętego, nie zaszkodziłoby zauważyć dość poważnego błędu, zawartego w tej uchwale. Na tyle poważnego błędu, że można by skorzystać po raz drugi w ostatnim czasie z możliwości, jakie daje ministrowi art. 35a ustawy Prawo łowieckie i na podstawie jego ust. 9 pkt 2,

„uchylić [...] w części uchwałę niezgodną z postanowieniami statutu Polskiego Związku Łowieckiego”.

Kwiat inteligencji Polskiego Związku Łowieckiego, który rozkwitł różnymi odcieniami czerwieni na „betonowym” podłożu sterowanych obrad XXIV KZD PZŁ w lutym br., w przeważającej części zdawał się nie za bardzo orientować w uchwalanej materii. Pominę już tu zapisy samego bublowatego statutu, które w skandaliczny sposób, ku aprobacie samego prezesa NRŁ, dodatkowo zmieniane były w ostatniej chwili i na kolanie, ale chodzi mi o szczegół następujący... Czytamy w uchwale zjazdowej:

㤠7.
Krajowy Zjazd Delegatów zobowiązuje Naczelną Radę Łowiecką do zwołania w terminie do 30 września 2019 r. Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Delegatów w celu przyjęcia uchwały dotyczącej Kierunków Działania Zrzeszenia oraz uchwały dotyczącej nowelizacji Statutu przyjętego zgodnie z § 1”.

A ja się pytam, na podstawie którego zapisu aktualnie obowiązującego statutu, czy poprzedniego, Krajowy Zjazd Delegatów może skutecznie zobowiązać Naczelną Radę Łowiecką do zwołania zjazdu w dość odległej perspektywie, w dodatku w stosunkowo ściśle określonym terminie?

Dla ułatwienia rozważań pozwolę sobie zacytować odpowiedni fragment statutu:

㤠78.
2. Nadzwyczajny Krajowy Zjazd Delegatów może być zwołany przez Naczelną Radę
Łowiecką:
1) z własnej inicjatywy - w każdym czasie;
2) na wniosek:
a) co najmniej 1/3 ogólnej liczby okręgowych zjazdów delegatów;
b) co najmniej 1/3 liczby delegatów na Krajowy Zjazd Delegatów;
c) Zarządu Głównego.
3. Wniosek o zwołanie nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Delegatów powinien być
złożony na piśmie wraz z uzasadnieniem i wskazaniem spraw, które powinny znaleźć
się w porządku obrad.
4. Nadzwyczajny Krajowy Zjazd Delegatów odbywa się w terminie 60 dni od dnia
otrzymania wniosku przez Naczelną Radę Łowiecką”.

Chyba naprawdę nietrudno zauważyć, że wniosek o zwołanie KZD może złożyć wprawdzie „co najmniej 1/3 liczby delegatów na Krajowy Zjazd Delegatów”, ale wniosek ten powinien być złożony na piśmie i od dnia otrzymania jego przez NRŁ, do dnia odbycia się takiego zjazdu, nie może upłynąć więcej niż 60 dni. Krajowy Zjazd delegatów, jako organ PZŁ, nie posiada statutowej kompetencji do zobowiązywania Naczelnej Rady Łowieckiej uchwałą do zwołania kolejnego zjazdu.

Inne bzdurki, zawarte w przedmiotowej uchwale XXIV KZD, pominę na razie milczeniem.

I na zakończenie.... Tak gwoli ścisłości i w celu uniknięcia niedomówień...

Jak najbardziej jestem za nowelizacją nadzwyczaj bublowatego statutu PZŁ, ale na jednoznacznych zasadach, w warunkach transparentnych działań członków tzw. Komisji Statutowej i samej Naczelnej Rady Łowieckiej, po szerokich konsultacjach ze wszystkimi, którzy w obszarze powstałego projektu nowelizacji statutu, byliby w stanie przedstawić swoje merytoryczne uwagi. W innym przypadku, już za dwa miesiące będziemy mieli do czynienia z XXIV KZD–bis, którego większość delegatów, podobnie jak w lutym, zdominowana zostanie przez członków NRŁ i jej klakierów, i w żaden sposób nie będą oni (ci spoza NRŁ) w stanie wypracować wartościowych zmian, tak ważnych dla wszystkich myśliwych, będących w posiadaniu legitymacji PZŁ.

Jan Krzysztof Ardanowski

Jan Krzysztof Ardanowski:

Panie Ardanowski, oczekuje Pan pomocy ze strony myśliwych, a jak potraktowała ich z początkiem ubiegłego roku pańska ekipa? Przypomnieć?

Zakazała wykonywania polowania zarówno w obecności, jak i przy udziale dzieci do 18 roku życia.

Z naruszeniem fundamentalnych zasad stanowienia prawa, ustanowiła dla myśliwych obowiązek poddawania się cyklicznym badaniom lekarskim i psychologicznym. W spokoju przy tym pozostawiając pozostałe grupy posiadaczy broni.

W znacznym stopniu utrudniła szkolenie psów myśliwskich.

Poza tym, cały czas obojętnie podchodzi do kwestii utrudniania lub wręcz uniemożliwiania wykonywania polowań, co ma w ostatnich latach często miejsce ze strony różnej maści pseudoekologów.

Ponad stu tysiącom członkom PZŁ de facto nakazała zakupić za ich prywatne pieniądze nowe szafy do przechowywania broni, choć dotychczasowe doskonale chronią (-iły) przechowywaną w nich broń przed dostępem osób niepowołanych.

Co Pan na to, Panie Ministrze Janie Krzysztofie Ardanowski?

„Rolnicy, walczący z ASF poprzez izolowanie swoich gospodarstw, czyli bioasekurację, nie mogą liczyć na pomoc swoich kolegów myśliwych [….]. Znaczna część działaczy tego związku w całej Polsce ma „w nosie” apele rolników i rządu o zwiększenie odstrzału dzików”.

Dlaczego rolnicy mieliby liczyć na pomoc „swoich kolegów myśliwych”? A może pora pomyśleć o tym, aby rolnicy sami sobie pomogli? Jak? Wystarczy stworzyć im warunki, aby bez przeszkód mogli polować na terenach, okalających ich fermy hodowlane lub zapraszać do współpracy inne osoby z uprawnieniami do wykonywania polowania. Dlaczego ekipa rządząca tak mocno broni się przed reformą polskiego łowiectwa, od czterech już lat utrwalając komuszy, ponad sześćdziesięcioletni model łowiectwa? Pozwólcie, aby obok obwodów łowieckich własnych państwa, funkcjonowały również obwody łowieckie prywatne i wspólne rolników. Wówczas rolnik sam będzie sobie myśliwym lub na jasnych, konkretnych, jednoznacznych zasadach „dogada się” z myśliwym, który będzie świadczył pracę dla niego. Czy to takie trudne do zrozumienia?

„W innych krajach myśliwi poczytują sobie za zaszczyt i patriotyczny obowiązek włączenie się w zlikwidowanie na określonym terenie wektora choroby, jakim jest dzik...”

Paaanie Ministrze, niech Pan przestaaanie z tymi patetycznymi sformułowaniami, bo komuną zalatują na kilometr.

„...w Polsce zaś twierdzą, że jako organizacja społeczno-hobbystyczna nie mają obowiązku wobec państwa i rolników”.

I pewnie mają rację, a Pan, nie mając innych pomysłów, udaje, że tego nie rozumie.

Nawiasem mówiąc, o ile Polski Związek Łowiecki JEST organizacją w 99 % hobbystyczną, o tyle nawet w jednym procencie nie jest organizacją społeczną, ale to temat na całkiem inną dyskusję. Niemniej powinien Pan o tym wiedzieć

„Jesteśmy „na wojnie” z wirusem ASF i powinniśmy wykorzystać wszystkie zasoby i możliwości, by go zwalczać”.

Tak jak wyżej, a poza tym jeszcze raz: niech rząd w końcu ruszy głową!

Czy polscy myśliwi, których pasja łowiecka ma wielowiekową tradycję, a ich patriotyczna postawa wielokrotnie nakazywała stanąć w obronie ojczyzny,

No nieee, tego już nie da się czytać.

...tym razem zostawią Polaków i polskie rolnictwo bez pomocy? W głowie mi się to nie mieści! Apeluję o rozwagę. Rolnicy nie są Waszymi wrogami, ale potrzebującymi pomocy waszymi kolegami i sojusznikami”.

Działać, Panie Ministrze, działać, a nie apelować. „Polacy i polskie rolnictwo” potrzebują pomocy polskiego rządu, a nie myśliwych, którym nie reformuje się modelu łowiectwa, a ponadto ciągle rzuca kłody pod nogi.

Póki co, niech pamięta Pan, Panie Ministrze, że obowiązek walki z wirusem ASF spoczywa na rządzie RP, a nie na myśliwych-hobbystach.

"Święta krowa"

Abstrahując od bardzo wątpliwego pod kątem zgodności z prawem niedawnego zadziałania ministra, a także od (nie)zgodności z prawem uchwał, podjętych przez NRŁ w dniu 4 września, jak to się stało, że słowem nie odezwał się żaden z delegatów na KZD, podczas obrad w lutym br., na to, że co prawda w zasadzie w każdej chwili można odwołać dotychczasowego (-ych) i powołać nowego (-ych):

1) łowczego krajowego;
2) członków Zarządu Okręgowego;
3) łowczych okręgowych;
4) członków zarządów okręgowych;
5) osoby funkcyjne w kołach łowieckich,

ale nie można odwołać prezesa NRŁ i jego kompanów z Prezydium, a także powołać na ich miejsca nowych osób? Hm? Nawet „niezawisłych i podlegających tylko przepisom prawa” sędziów (w tym Głównego Sądu Łowieckiego), a także rzeczników dyscyplinarnych (w tym Głównego Rzecznika Dyscyplinarnego), można w określonych sytuacjach zawiesić (oczywiście „także” wygasić im kadencje). Prezes Naczelnej Rady Łowieckiej, w statucie uchwalonym przez malcowców i ich klakierów, jest „świętą krową”. Ciekawe, było to zamierzone, czy tylko przypadkowo tak wyszło, bo zabrakło komuś uwagi, wiedzy, przezorności lub determinacji? Panowie Piątkiewicz, Zalewski, Dziedzic, Łukaszczyk i Strzelczyk również przysypiali? No to teraz mają.... pamiątkową fotę ze swoich pięciu minut... Nic poza tym.

Postawą prawną do odwołania łowczego krajowego jest art. 32a ust. 5 pkt 1 ustawy Prawo łowiecki.;

Postawą prawną do odwołania członka Zarządu Głównego jest art. 32a ust. 5 pkt 2 ustawy.

Podstawy zarówno prawnej, jak i statutowej, do odwołania przykładowo sędziego sądu łowieckiego lub rzecznika dyscyplinarnego – brak. W określonych ustawą sytuacjach, z mocy prawa, ich kadencja wygasa.

Postawą prawną do odwołania łowczego okręgowego jest art. 32a ust. 6 pkt 1 ustawy.

Podstawą prawną do odwołania członka zarządu okręgowego jest art. 32a ust. 6 pkt 2 ustawy.

Jeśli chodzi o odwoływanie z organów koła...

Podstawą statutową do odwołania członka zarządu koła jest § 36 pkt 3 statutu PZŁ.

Podstawą do odwołania członka komisji rewizyjnej koła jest § 36 pkt 4 statutu PZŁ.


§ 83 ust. 1 statutu PZŁ (o powoływaniu prezesa i jego zastępców) umieszczony został poza kompetencjami Naczelnej Rady Łowieckiej, określonymi w § 82, a tym samym sprawia wrażenie – w odróżnieniu od głównych kompetencji – jakby miał dotyczyć sytuacji jednorazowej, tzn. raz na jedną kadencję. Jednocześnie, wśród bardzo wielu zadań NRŁ, określonych w § 82 ust. 3, próżno szukać uprawnienia do odwołania prezesa NRŁ. Czyżby zatem był nie do ruszenia?

Powie ktoś:

Skoro może powołać to i może odwołać

No chyba to nie jest odpowiedni, a przede wszystkim poważny argument. Wiele przykładów przeciwnych do tak postawionej tezy, spotykamy zarówno w ustawie , jak i w statucie. Pierwszy z brzegu:

„Art. 35o. 1. Naczelna Rada Łowiecka powołuje na 5-letnią wspólną kadencję:
1) Główny Sąd Łowiecki – w składzie od 15 do 25 sędziów, w tym prezesa i na jego wniosek od 2 do 6 zastępców prezesa;
2) Głównego Rzecznika Dyscyplinarnego i jego od 2 do 6 zastępców.
2. Naczelna Rada Łowiecka powołuje na 5-letnią wspólną kadencję:
1) okręgowe sądy łowieckie – w składzie od 6 do 15 sędziów, w tym prezesa i na jego wniosek od 2 do 6 zastępców prezesa;
2) okręgowych rzeczników dyscyplinarnych i ich od 2 do 10 zastępców”.

„Skoro może powołać to może i odwołać”? Nic z tych rzeczy – w zacytowanym przypadku NRŁ nie ma uprawnienia do tego. Bo i skąd.

„Art. 32a
5. W skład Zarządu Głównego wchodzą:
1) Łowczy Krajowy - powoływany przez ministra właściwego do spraw środowiska spośród trzech kandydatów przedstawionych przez Naczelną Radę Łowiecką i odwoływany przez ministra właściwego do spraw środowiska po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Łowieckiej”;


Jeżeli byłoby tak, jak mówią co niektórzy („skoro może powołać to może i odwołać”), zapis ten brzmiałby następująco:

„Art. 32a
5. W skład Zarządu Głównego wchodzą:
2) Łowczy Krajowy - powoływany przez ministra właściwego do spraw środowiska spośród trzech kandydatów przedstawionych przez Naczelną Radę Łowiecką i odwoływany przez ministra właściwego do spraw środowiska po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Łowieckiej”.

Statut:

㤠36.
Do wyłącznej kompetencji walnego zgromadzenia należy:
3) wybór i odwoływanie zarządu koła i jego poszczególnych członków i określanie liczby
członków zarządu koła oraz sposobu wyboru zarządu;”.

Jeżeli byłoby tak jak mówią co niektórzy („skoro może powołać to może i odwołać”), zapis ten by brzmiał przykładowo tak:

㤠36.
Do wyłącznej kompetencji walnego zgromadzenia należy:
3) wybór i odwoływanie zarządu koła i jego poszczególnych członków i określanie liczby
członków zarządu koła oraz sposobu wyboru zarządu;”.

Krótko mówiąc, zarówno w ustawie, jak i w statucie, rozróżnia się te dwie sytuacje:

1) powołuje;
2) powołuje i odwołuje.

I trudno to zignorować.

* * * * *

A jednak jeszcze jedno zdanko :-), tytułem podsumowania z mojej strony...

Jeżeli statut przewiduje powołanie prezesa NRŁ, a słowa nie poświęca możliwości jego odwołania (podobnie w przypadku jego czterech zastępców), to jestem głęboko przekonany, że żaden regulamin obrad NRŁ, w tym regulamin blochowo-gdulowy, który dawno już stracił swoją ważność, nie jest w stanie skutecznie domalować tę możliwość.

Regulamin obrad nie może regulować kwestii regulowanych przez statut. Nie może ich rozszerzać, zawężać, ani syntetyzować. To należy do elementarza stanowienia zapisów aktów normatywnych, wywodzącego się z zasad poprawnej legislacji.

"Mina" pod nogami Ministra Środowiska

Można udawać, że problemu nie ma, ale on jest. Sądzę, że sposób, w jaki ostatnio zadziałał Minister Środowiska, w zakresie spraw związanych z nadzorem nad działalnością Polskiego Związku Łowieckiego, pozostawia wiele do życzenia. To już zakrawa na skandal. Jasne, że ekipa rządowa potrafi „lekceważyć” nie takie „niedociągnięcia” swoich ministerialnych urzędników (nawet w randze sekretarzy czy podsekretarzy stanu), ale wyraźnie mi tu wygląda na to, że świadomie czy nie, ale dwoje urzędników pana Henryka Kowalczyka (a przynajmniej jedno z nich) wsadziło go na minę.


Krótko i na temat:

Skoro uchwały Naczelnej Rady Łowieckiej z dnia 4 września 2019 r. przekazane zostały ministrowi w środę, dnia 11 września, to na podstawie jakiej interpretacji poniżej zacytowanych zapisów, za zgodne z prawem można uznać posunięcie ministra H. Kowalczyka, który już we wtorek, a więc dnia 10 września, zarówno wszczął z urzędu „postępowanie administracyjne w sprawie niezgodności z przepisami prawa lub postanowieniami Statutu Polskiego Związku Łowieckiego […] uchwał Naczelnej Rady Łowieckiej podjętych w dniu 4 września 2019 r.”, jak i wydał „postanowienie o wstrzymaniu wykonania” tych uchwał?

Ów urzędnik, którego inicjałami sygnowane są przedmiotowe dwa pisma Ministra Środowiska (DL-ZŁ.416.11.2019.HH), bardzo aktywny na FB, przynajmniej kilka razy dał się wcześniej poznać ze złej strony, publicznie interpretując – nie ukrywając przy tym, że jest ministerialnym urzędnikiem – zapisy prawa w bardzo karkołomny sposób, narażając odbiorców jego treści, w razie podzielenia poglądu głoszonego przez niego, na konsekwencje nawet karne. Przestrzegałem publicznie ministra przed nim. Nie posłuchał. No to teraz ma – minę pod nogami.
Panu ministrowi przypominam, że już przynajmniej raz jego podwładni wsadzili go na podobną minę. Mam w tej chwili na myśli mega bublowaty statut PZŁ, który w lutym br. podetknięto mu pod nos do podpisania. Tenże akt zatwierdzenia przez niego statutu, uchwalonego przez Krajowy Zjazd Delegatów PZŁ, będzie mu się odbijał czkawką do ostatnich dni jego życia. Historia nie będzie pamiętała nazwisk ministerialnych urzędników, którzy w niezwykle negatywny (a może i perfidny?) sposób przyczynili się do poddania w wątpliwość kompetencji pana ministra. Zapamięta za to jego nazwisko. Niewykluczone, że najwyższy już czas, aby odpowiednio „podziękować” tym, którzy zawiedli zaufanie ministra...






PS

„Art. 35a
[...]
8. Uchwały Krajowego Zjazdu Delegatów Polskiego Związku Łowieckiego oraz Naczelnej Rady Łowieckiej są przekazywane w terminie 7 dni od dnia ich podjęcia ministrowi właściwemu do spraw środowiska.
9. W razie stwierdzenia, że działalność Krajowego Zjazdu Delegatów Polskiego Związku Łowieckiego lub Naczelnej Rady Łowieckiej jest niezgodna z przepisami prawa lub postanowieniami statutu Polskiego Związku Łowieckiego, minister właściwy do spraw środowiska, w zależności od rodzaju i stopnia stwierdzonych nieprawidłowości, może, w drodze decyzji administracyjnej:
1) uchylić w całości lub w części uchwałę niezgodną z postanowieniami statutu Polskiego Związku Łowieckiego;
2) stwierdzić nieważność w całości lub w części uchwały niezgodnej z przepisami prawa;
3) udzielić organowi upomnienia i zażądać od niego podjęcia działań mających na celu zapewnienie stanu zgodnego z prawem albo zaprzestania działania niezgodnego z prawem.
10. Wszczynając postępowanie, o którym mowa w ust. 9, minister właściwy do spraw środowiska może wstrzymać wykonanie uchwały”.

Projekt rozporządzenia zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych warunków wykonywania polowania i znakowania tusz w wersji z dnia 27 sierpnia 2019 r.

Projekt rozporządzenia MŚ zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych warunków wykonywania polowania i znakowania tusz w wersji z dnia 27 sierpnia 2019 r.

Jeżeli dobrze dostrzegam, to w porównaniu z wersją wyjściową, ginie w projekcie najbardziej kontrowersyjny zapis § 5 w ust. 1 pkt 1a (przechrzczony potem na pkt 1b):

„„1a) polowanie z psem może odbywać się wyłącznie przy użyciu psa rasy myśliwskiej, posiadającego udokumentowane pochodzenie z hodowli zarejestrowanej w Międzynarodowej Federacji Kynologicznej FCI lub we współpracującymi z nią organizacjami, trwale oznakowanego, zgodnie z potwierdzonym przez Polski Związek Łowiecki ułożeniem do pracy w zakresie i rodzaju wykonywanego polowania lub do poszukiwania postrzałków;".

Trochę długo to trwało, ale można się domyślać, że pani Golińska w końcu zrezygnowała z chybionego pomysłu, podrzuconego jej zapewne przez jakiegoś kynologa z wierchuszki PZŁ (kynologa, ale jednocześnie ignoranta w zakresie tworzenia zapisów prawa). O próbie obdarowania Polskiego Związku Łowieckiego kolejnym monopolem, sygnalizowałem na początku lipca TU. Pisałem wówczas m.in. tak:

W głowę zachodzę, św. Hubercie, że widzisz a nie grzmisz.
Owszem, dyskutować możemy, a także spierać się na ten temat – chcemy podczas polowań widzieć także podwórzowe burki, czy wyłącznie psią arystokrację (przynajmniej pod względem eksterieru), ae na miły Bóg, dlaczego tak obojętni jesteśmy na sposób stanowienia prawa? Czy naprawdę nikt nie zauważa (ani jedna osoba?), że autorzy projektu kolejny raz próbują w nim przekroczyć ramy upoważnienia ustawowego, zawartego w art. 43 ust. 3 ustawy Prawo łowieckie? Czy naprawdę tak trudno dojrzeć w projektowanym zapisie zamysł normowania zagadnienia, które choć mogłoby być, nie zostało uregulowane w ustawie, a tym samym godzi ten zamysł w zasadę wykonawczego charakteru rozporządzenia, określoną w art. 92 ust. 1 Konstytucji RP? Przecież mamy w tym przypadku do czynienia z oczywistym, ale jednocześnie perfidnym przykładem próby wprowadzenia do prawa dwóch kolejnych monopoli naraz. I to wszystko zaledwie ministerialnym rozporządzeniem!!! Po wprowadzeniu dekretem Bieruta monopolu na dopuszczanie do wykonywania polowania i na szkolenie adeptów sztuki łowieckiej (potem ten podwójny monopol potwierdzany był kolejnymi ustawami), doczekujemy próby obdarowania Polskiego Związku Łowieckiego monopolem na dopuszczanie do używania podczas polowań psów pod względem jakości ułożenia do pracy, w dodatku część tego monopolu sytuując po stronie Międzynarodowej Federacji Kynologicznej (FCI, Fédération Cynologique Internationale)  oraz tym samym Związku Kynologicznego w Polsce, jednak zaledwie jednego z kilku działających na terenie naszego kraju związków kynologicznych (ot przykładowo mamy także Związek Hodowców Psów Rasowych). Ręce opadają...

Oczywiście pisałem w tej sprawie także do MŚ, jednak pani Golińska i jej ludzie początkowo nie podzielali mojego (jako zapewne jednego z kilku identycznych) poglądu. No, ale w końcu zajarzyli, że są w ogromnym błędzie (czy to pierwszy raz?).W Protokole posiedzenia Komisji prawniczej MŚ, z końca sierpnia, rzecz tak krótko ujęto:

„Komisja prawnicza zwróciła uwagę, że:
1) dodawany pkt 1b w ust. 1 w § 5 zmienianego rozporządzenia, wymagający potwierdzenia przez Polski Związek Łowiecki ułożenia psa do pracy w zakresie i rodzaju wykonywanego polowania lub do poszukiwania postrzałków, jest de facto przepisem kompetencyjnym, czyli ma charakter przepisu ustawowego; w związku z powyższym taka regulacja powinna zostać usunięta z projektowanego rozporządzenia;”